بعضی کتاب ها رو باید فقط با چشم از روی خطوطش رد بشی و اگه صفحه ای هم حا انداختی چیزی از دست ندادی!
ولی امان از اون بعضی های دیگه خط به خطش رو باید با عمق جانت بفهمی و بخونی و بخونی تا خط به خطش از بر بشی!
من عاشق اون بعضی های دومی ام و از خوندن چندباره اشون آزارم نمیده و عین دفعه اول ریز و با جزئیات میخونم!
خودم تو تلگرام ده تایی رمان آنلاین خوب(!)دنبال میکنم از نویسنده های خوب و معروف!
ولی مزخرف ترین نوع خواندن کتاب هست!
چرا؟
چون هیچی از قلم نویسنده از ابتدا تا انتها نمیفهمی! خوب شده؟ بدشده؟
ژانر کجا معمایی تره کجاش عاشقانه تره!
شخصیت ها همون شخصیتها هستن؟در سیر داستان چی میشه که عوض میشن؟
صرفا و صرفا عطش سیری ناپذیر فضولیت یکم آروم میگیره!
بعد از خواندن هر پست با همین جمله رو به رو میشی خب بعدش چی میشه؟
و لذت خواندن هیچ میشه!
امروز رمان کیوان عزیزی یعنی تابوشکنی عاشقانه را، که آنلاین در تلگرام پست گذاری میشود ،یک نفس خوانده ام.با اینکه قصه کاملا تکراری هم خانه ای را نوشته ولی بازهم جذبش شدم. مطمئنا نمیگم بی نقص نیست! ولی در بین رمان های تلگرامی فعلا اوضاع بهتری داشت. من رمانهای قبلی ایشون رو نخوندم و نمیشناسم ولی با خوندن این رمان تا اینجای کار(هنوز رمان تمام نشده) بنظرم قصه رو خیلی خوب پیش بردن و مطمئنا تجربه زیادی در نوشتن دارند. نقطه عطف رمان اینه که دلایل رو تا حد زیادی منطقی آوردن و تونستن از حالت فانتزی دربیارن! کار به نوع تبلیغات که نویسنده خبر هم شاید نداشته باشه ندارم ولی اوایل داستان شدیدا حوصله سر بره از توضیحات ریز به ریز که خب مقدمه چینی برای اتفاقات بعدیه ولی زیادش دلزدگی میاره ولی بعد از یه جایی دیگه شاهد اینهمه توضیحات کلافه کننده نیستیم. در کل میشه گفت تو هم خونه ای ها خوب بود که میدونید هم خونه ای تبدیل به یک ژانر شده ولی دیگه داره شورش درمیاد!!
و برای آقای کیوان عزیزی آرزوی موفقیت روزافزون دارم