خودم تو تلگرام ده تایی رمان آنلاین خوب(!)دنبال میکنم از نویسنده های خوب و معروف!
ولی مزخرف ترین نوع خواندن کتاب هست!
چرا؟
چون هیچی از قلم نویسنده از ابتدا تا انتها نمیفهمی! خوب شده؟ بدشده؟
ژانر کجا معمایی تره کجاش عاشقانه تره!
شخصیت ها همون شخصیتها هستن؟در سیر داستان چی میشه که عوض میشن؟
صرفا و صرفا عطش سیری ناپذیر فضولیت یکم آروم میگیره!
بعد از خواندن هر پست با همین جمله رو به رو میشی خب بعدش چی میشه؟
و لذت خواندن هیچ میشه!
ده روزی هست در یک دوره رایگان رشد فردی شرکت کرده ام! استاد دوره با تمام تواضعی که داره و خودشو نه استاد و نه هیچ‌چیز دیگه ای معرفی نکرده ولی لا به لای حرفاش از منبع اصلی گفت! و بعد برای دوره پیشرفته گفت ثبت نام کنید! خب دوره رایگان خیلی کاربردی نبود. چون شدیدا خلاصه وار بود و برای رشد فردی خلاصه اصلا کمکی نمیکنه.
از آن روز جمله چند آدم حسابی در ذهنم بالا،پایین میشود.
یکی حرف ادریس میرویسی در پادکست بهترین خودت شو از اصلگرایی میگفتحدودا این بود:《در همه زمینه ها دنبال منابع بگردین و فرعیات و کپی شده ها رو دور بریزین》پادکست بهترین خودت شو
وجمله جالب تویپادکست هدیه نوروزی عادل طالبی که آقای محمدرضاشعبانعلی گفتن: بیش از ده ساله منابع اصلیم رو معرفی میکنم نه منبع دوم رو !
من خیلی ها را واسه رشد فردی فالو داشتم ولی همه کتاب میخونن بعد کپیش رو میگن تازه به قول علی یکانی انقدر نظریات خودشون و برداشتاشون تو کار میاد که میشه یک کلاغ چهل کلاغ!
کپی ها رنگ و رو رفته هستن! واضح نیستن.
پس همه رو آنفالو کردم.
منبع هایی رو دنبال میکنم تا منبعشون که همون کتاب اصلی است رو بهم بگن! چون انگلیسیم خوب نیست از سرچشمه اصلی بهره بگیرم و همین که درغ به نافم نبندن بسه!
تا جا هست دوتا کتاب معرفی کنم برای رشد فردی که خیلی تعریفش رو شنیدم و قراره تهیه کنم.
هفت عادت مردمان موثر ترجمه الهام خرسندی
روانشناسی عزت نفس ترجمه مهدی قراچه داغی
امروز رمان کیوان عزیزی یعنی تابوشکنی عاشقانه را، که آنلاین در تلگرام پست گذاری میشود ،یک نفس خوانده ام.با اینکه قصه کاملا تکراری هم خانه ای را نوشته ولی بازهم جذبش شدم. مطمئنا نمیگم بی نقص نیست! ولی در بین رمان های تلگرامی فعلا اوضاع بهتری داشت. من رمانهای قبلی ایشون رو نخوندم و نمیشناسم ولی با خوندن این رمان تا اینجای کار(هنوز رمان تمام نشده) بنظرم قصه رو خیلی خوب پیش بردن و مطمئنا تجربه زیادی در نوشتن دارند. نقطه عطف رمان اینه که دلایل رو تا حد زیادی منطقی آوردن و تونستن از حالت فانتزی دربیارن! کار به نوع تبلیغات که نویسنده خبر هم شاید نداشته باشه ندارم ولی اوایل داستان شدیدا حوصله سر بره از توضیحات ریز به ریز که خب مقدمه چینی برای اتفاقات بعدیه ولی زیادش دلزدگی میاره ولی بعد از یه جایی دیگه شاهد اینهمه توضیحات کلافه کننده نیستیم. در کل میشه گفت تو هم خونه ای ها خوب بود که میدونید هم خونه ای تبدیل به یک ژانر شده ولی دیگه داره شورش درمیاد!!
و برای آقای کیوان عزیزی آرزوی موفقیت روزافزون دارم